angaraleydisi 1. nesil yazar

benim konfor dizim. neredeyse tüm bölümlerdeki olayları, karakterleri ve mesleklere hakim olmakla beraber bedel 2, dolandırıcı selma ve helva cinayeti adlı bölümlerin başyapıt olduğunu düşünüyorum.
tanım: bursa ilinde çekilen, sarı bıyık, kaleci saçlı adam (genellikle çorapsız), beyaz çoraplı adam (türkücü tipli), lara croft gibi üçgen ve garip memeleri olan kadın (kıvırcık saçlı), bıyıklı kız, muhacir abla gibi sabit oyuncu kadrosu barındıran büyük ihtimalle sigortasız ve günlük ücretle çalışan insanların bulunduğu düşük prodüksiyon ve kötü oyunculuk içeren tv dizisi.

yel girmesi, poğaçaya bağlı mide yanması, halısahada bilek burkulması.

benim bu konuda tek bir idolüm var ve tüm tuşlara bastığı için sanki tüm sekülerleri tek başına silkelemiş biri. pandemi döneminde liften yaptığı vajinalarla verdiği cinsel eğitim olsun, limona dokunmak olsun, çeşitli otları kaynatıp leğen üstünde oturtup vajinusmusu tedavi etmesi olsun, dirty talk ve dolunayda twerk workshopları olsun seküler silkeleme alanında gerçek bir uzman. yetmedi bi de üstüne vegan cafe de açtı ama onun akıbetini bilmiyorum şu an. uzman seksolog gizem onayın izinden giderek dolunayda somatik hareketlerle swinger partisi gibi bi şey düzenlersem tek seferde dünyalığımı yaparım gibi geliyor.

bir tatil dönüşü bilecik-eskişehir arası keskin kavşağı denilen bölgede 5 taklamız var. kavşaktan gelerek önümüze kıran araç yüzünden oldu. jandarma bizi yaşıyor bulduğunda "şanslısınız, sizden önceki kaza ölümlü kazaydı şu kanala uçtular" demişti. dünyanın en şanslı insanı olduğum için açılan kemer yüzünden belime kadar camdan sarkıyorken söyledi bunları sağolsun.

evrene enerji vasıtasıyla dileklerini göndermek ve gerçekleşmeyince inanmazsan olmaz zaten, içinden inanarak yapacaksın diye ezberden ve basmakalıp argümanlarla seni püskürtebilen insanların bir şekilde yapabildiğini iddia ettiği eylem. kuantumu da çok yanlış biliyolar. hepsinin amınakoyim.

cem yılmaz. twitterdan öğrendiğim gerçek personasından tiksiyorum, yazdığı hiçbir şeyi komik bulmuyorum.

lezzetli bir alçı yiyormuş hissi bırakan şeker.

hafta sonlarını evde geçirme isteği, çalıştığım yere yüksek lisansa gelen bebelere stajyer olmadığımı ve ossüç yaşımda olduğumu söylemek, kakülüme düşen aklarım ve bazal metabolizmamın yavaşlaması gibi bir sürü olay var lan bunları yazana kadar vahiy gelmiş de anlamışım gibi anlık bi olay sanıyodum.

kendisine bir şekilde maruz kaldığım zaman ekran ışığını kısar gibi yüzünün beyazlığını kısmak istediğim, konuşmalarına tahammül edemediğim, her sıçtığını fikir sanan pembe götlü sekülerimsi.

bir kedinin strese girip of deli gönülün yatağına sıçtığını hatırlıyorum, sonra öldü galiba kedi.

-boru mu bu, borudur bu, adıyla sanıyla esendir bu
-euro d gibi kanallarda verilen, muhtelif almancı ünlülerimizi barındıran her reklam cingılları;
ah çekecek inleyecek namlı namlı diyecek başka sucuk yemem diyor her gün namlı yiyecek (boys anılar)

oytun erbaş ve ercüment ovalı. mahalle bakkallarında yumuşatıcıya bantlanmış tarihi geçmiş topkek gibi promosyonuyla alırım ikisini de.

protomartyr-half sister
protomartyr-ellen
son lux- lost it to tyring
fontaines d.c-roman holiday
sweeping promises- hunger for a way out
futuro terror-komsomol
türbanlı türbanlı
aklını seveyim saddam
alıcısına hayırlı olsun.

diğerlerinde her siki ben bilirimci-kasıntı-copy-paste bireylerin girdilerini okumaktan bıktık diye bence. canım sözlük.

3 tane kedi belası ile farkında olmadan kendimi içine attığım cehalet oluşumu. masraflarını saymakla bitiremem ama biri diğerleri ile anlaşamadığı için ev ayırdık, öyle diyim...